Ҷавонон ва соли ҷавонон

«Ба хотири ноил гардидан ба ҳадафҳои неку созандаамон ҳар яки моро зарур аст, ки ба қадри соҳибистиқлоливу соҳибихтиёрии Ватанамон, сулҳу суботи комил ва фазои орому осудаи кишварамон расида, аҳлона заҳмат кашем ва Тоҷикистони маҳбубамонро боз ҳам ободу пешрафта гардонем.

Равандҳои пуртазод ва вазъи ҳассосу мураккаби ҷаҳони муосир мову шуморо водор месозад, ки ба хотири ҳифзи суботу оромии кишвар ва дастовардҳои истиқлолият ба тарбияи дурусти наврасону ҷавонон дар рӯҳияи ватандӯстиву ватандорӣ ва эмин нигоҳ доштани онҳо аз таъсири манфии равияву мафкураи бегона ҷиддӣ муносибат кунем, барои онҳо имконияти бештари азхудкунии илму донишҳои замонавиро фароҳам созем».