Наврӯз - ҷашни ваҳдат

"Бузургдошти Наврӯз – умуман бузургдошти таърих ва тамаддуни башарист, ки дар тӯли садсолаҳо арзишҳои неки инсониро дар худ таҷассум кардааст.
Ҷаҳонишавии Наврӯз воқеияти таърихии ба асолати худ баргаштану эътироф шудани ин суннати аҷдодиро барқарор намуд.
Наврӯз тайи тақрибан 6000 соли таърихи пуршебу фарози хеш мазмуни васеъ ва амиқи иҷтимоӣ ва

Аҳамият ва афзалияти тағйиру иловаҳо ба Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон

Рушди устувору босуботи ҷомеа, бахусус ҷомеаи муосири Тоҷикистон тақозо менамояд, ки меъёрҳои Конститутсия пайваста такмил дода шаванд. Такмили меъёрҳои Конститутсия дар навбати худ талаб менамояд, ки қонунгузории амалкунанда низ такмил ёбад. Ин тағйиротҳои Конститутсия барои рушди бемайлони соҳаҳои сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии ҷомеа мусоидат мекунад.
Ба ҳамагон маълум аст, ки мақсади асосии мо таъмини рушди устувору муттасили ҷомеа ва

Наврӯз – арзишмандтарин мероси ниёгон…

Наврӯз беш аз шаш ҳазор сол таърих дошта, бо ойину расму рамзҳои нави башардўстона ба рӯзҳои мо расидааст. Эҳёи навини Наврўз вобаста аст ба истиқлолият, ки ин аз талошу ҳадафҳои Президент Эмомалӣ Раҳмон буда, он фазилатҳои зиёде дорад, ки метавон солҳои сол дар бораи он нақлҳо карда китобҳо нависанд ва аз сулҳу ваҳдати миллӣ тараннум кунанд.
Наврўз аз дин қадим аст, хайрхоҳу некхоҳ, пайку паёми шукуфоӣ, тозагӣ, бахшидани гуноҳҳо, душманро бо душман дўст кардан ва

Суханронӣ ба ифтихори ҷашни Наврӯз дар Наврӯзгоҳи шаҳри Душанбе

Ҳамватанони азиз!
Меҳмонони арҷманд!
Ҳозирини гиромӣ!

Бо як ҷаҳон фараҳу шодмонӣ кулли мардуми кишвар, аз ҷумла  сокинони пойтахти мамлакат ва меҳмонони гиромиро ба муносибати ҷашни фархундаи Наврӯзи ҷаҳонӣ, ҷашни эҳёи табиат, ибтидои пешомадҳои нав, оғози

Страницы