Зимистони Душанбе...

Воқеан, вақте барф меборад, гӯё замину осмон сафед мешаванд, мӯъҷиза рух медиҳад, ҳама ҷо нур мегирад, дили мо ба ваҷд меояд, зеро барф на танҳо замину само, балки дилу рӯҳи инсонҳоро низ сафеду пок месозад.
Барфи аввал- ҳиссиёти хушу гувороеро дар дили кас бедор месозад.
Барф зуд об мешавад, вале хотироти он то дер дар қалбҳо боқӣ мемонад, ёдҳоро ба таҳрик меорад. Барфи аввал мисли ишқи аввал аст, ки дилҳоро ба шӯр оварда, ноаён ё ногаҳон ғайб мезанад.
Барф-ин рамзи нур, покизагӣ ва аз нав эҳё

Як соли иқтисоди Ҷумҳурӣ

«Истеҳсолоти саноатӣ омили муҳимтарини пешбарандаи иқтисоди миллӣ, таъминкунандаи шуғли аҳолӣ, сарчашмаи даромади буҷети давлатӣ ва ҳалли масъалаҳои иҷтимоӣ мебошад».

Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон
 

Парчам–рамзи Истиқлолият

Ҷашни Парчам аз зумраи ҷашнҳое мебошад, ки  имрўз симои Тоҷикистонро ҳамчун давлати соҳибистиқлол, муқтадир, бофарҳанг ва соҳиби тамаддуни бой  дар ҷаҳон  муаррифӣ менамояд.
Таҷрибаи гузаштаи миллати тоҷик агар аз як тараф боиси ифтихори  халқи тоҷик бошад, аз тарафи дигар асоси ҳастӣ ва пойдории давлатдории  ин миллати соҳибтамаддун  аст. Парчам дар тўли таърихи миллати тоҷик нақши муҳим дошт.

Паёми телевизионии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба муносибати Рӯзи парчами давлатӣ

Ҳамватанони азиз!
Ба ифтихори яке аз санаҳои муҳимми даврони соҳибистиқлолӣ – Рӯзи парчами давлатӣ тамоми мардуми кишварро самимона табрик гуфта, орзуманди он ҳастам, ки таҳти парафшонии ин рамзу нишонаи бахту озодии халқамон ваҳдату якдигарфаҳмии мардум ва пешрафти иқтисодиву иҷтимоии Тоҷикистони азизамон пойдору устувор бошад.
Аз рӯзе, ки миллати соҳибфарҳанги тоҷик соҳиби

Страницы